Setahun Hanya Sekali...

   Amir telah menemui cikgu Matematiknya, Cikgu Suraya dan kelihatannya Amir begitu sugul sekali. Lantas Cikgu Suraya bertanya perihal kemuraman wajah Amir...


Cikgu Suraya : Amir, Kenapa monyok semacam je ni?


Amir : Takdelah cikgu, tadi saya online Facebook. Pastu tertengok gambar kawan-kawan sekolah yang lama-lama tu. Dorang gather sama-sama, tapi saya tak dapat join.


Cikgu Suraya : dah tu kenapa awak sedih sangat ni?


Amir : Ye lah cikgu. Semua orang tahu raya ni setahun sekali je. Bukan senang nak dapat jumpa kawan-kawan. Oleh sebab saya jauh dari mereka, tak dapatlah saya join.


Amir kelihatan cuba menyeka air matanya.


Cikgu Suraya : Hmmm... Raya setahun sekali. Nak jumpa mereka setahun sekali? Macam hari lain tak dapat jumpa?


Amir : Tahu tu cikgu. Tapi time raya macam ni lah dapat jumpa mereka cikgu. Hari lain belum tentu mereka ada. dah lah setahun sekali. Entah tahun depan dapat jumpa entah tidak.


Cikgu Suraya : Amir, Amir. Raya setahun sekali, nak jumpa mereka setahun sekali kamu risaukan. Ramadhan yang dah lepas, ada kamu dapat apa-apa dari bulan tu? Ada jaminan tahun depan awak boleh jumpa lagi Ramadhan?


Amir : Hmmm... 


Amir kelihatan terpaku dengan ayat cikgu Matematiknya itu. Jauh benarnya kata-kata itu. Bulan Ramadhan langsung tak dia peduli, bulan Syawal pula dia melebih-lebih.


Amir : Cikgu...


Cikgu Suraya : Ye amir?


Amir : Tayar basikal saya pancit. Lagipun dah nak hujan ni.


Cikgu Suraya : Masuklah rumah cikgu. Hikhikhik...


Amir : Nakalnya cikgu ni... hikhikhik...

---Siapa yang tak faham... sila google.. cari cerpen bertajuk Cikgu Suraya---